Geesteswetenskappe

Geesteswetenskappe is akademiese dissiplines wat die aspekte van die menslike samelewing en kultuur bestudeer. Tydens die renaissance, verwys dit na wat nou bekend is as die klassieke, die belangrikste gebied van sekulêre studie by universiteite van die tyd. Vandag, is geesteswetenskappe meer dikwels gekontrasteer met natuurlike, en soms sosiale wetenskappe sowel as professionele opleiding.^[1]

Die geesteswetenskappe gebruik metodes wat hoofsaaklik krities, of spekulatiewe is, en het 'n belangrike historiese element—soos onderskei kan word van die hoofsaaklik empiriese benaderings van die natuurlike wetenskappe,^[2] maar, in teenstelling met die wetenskap het dit geen sentrale dissipline nie.^[3] Die geesteswetenskappe sluit in antieke en moderne tale, letterkunde, filosofie, geografie, geskiedenis, godsdiens,^[4] kuns en musiekwetenskap.

Geleerdes in die geesteswetenskappe is humaniste.^[5] Die term "humanistiese" beskryf ook die filosofiese posisie van die humanisme, wat sommige "antihumaniste" geleerdes in die geesteswetenskappe weier. Die Renaissance geleerdes en kunstenaars was ook genoem humaniste. Sommige sekondêre skole bied geesteswetenskappe klasse wat gewoonlik bestaan uit Engelse literatuur, internasionale studies en kuns.

1. ↑ Oxford English Dictionary 3rd Edition.
2. ↑ "Humanity" 2.b, Oxford English Dictionary 3rd Ed. (2003)
3. ↑ Bod, R. (2013). A New History of the Humanities: The Search for Principles and Patterns from Antiquity to the Present. Oxford: Oxford University Press. http://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199665211.001.0001
4. ↑ Stanford University, Stanford University. "What are the Humanities". Stanford Humanities Center (in Engels). Stanford University. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2019. Besoek op 16 Julie 2016.
5. ↑ "Humanist" Oxford English Dictionary. Oed.com