D Usdrück Gottesmord (griech. theoktonia, lat. deizid) und Gottesmörder (au Christusmörder, Häilandsmörder) bezäichne in dr Gschicht vom Christedum en aagääbligi Kollektivschuld vo de Juude an dr Chrüzigung vom Jesus vo Nazaret, wo as dr Soon vo Gott aagluegt wird. Dr Begriff isch im Joor 160 entstande, wo dr Bischof Melito vo Sardes gsäit häig: „Gott isch ermordet worde.“[1]
Dä Schuldvorwurf isch e zentrals Stereotüp vom christlige Antijudaismus. D Chille het mit em sit em 2. Joorhundert die religiösi „Verwärfig“ und „Enterbig“ vom Juudedum begründet (Substituzionstheologii) und die soziali Diskriminierig, Underdrückig und Verfolgig vo jüdische Minderhäite im Middelalter und in dr früeje Nöizit grächtfertiget. S Bild vo de Juude as „Volk vo de Gottesmörder“, wo in dr Volksfrömmikäit verankeret gsi isch, het wääsentlig drzue biidräit, ass d Juudefindlikäit e „kulturelle Kod“ in dr Gschicht vo Öiropa worde isch.[2] Der Vorwurf vom Gottesmord het au dr modärn Antisemitismus begünstiget, wo sit öbbe 1860 entstande isch, und het zu „akute Forme vo dr Komplizeschaft“ vo de Groosschille mit dr nazionalsozialistische Juudeverfolgig biidräit[3] so dass es mööglig worde isch, ass dr Holocaust vor allem vo christlig daufte Dääter usgfüert worde isch.[4]
D Chille häi das und anderi antijudaistischi Stereotüp noch 1945 langsam offiziell as Irrdum und Schuld anerkennt und häi sich drvo entfärnt.