Hipoklorito | |
---|---|
Formula kimikoa | ClO⁻ |
SMILES kanonikoa | [O-Cl&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
MolView | [O-Cl 3D eredua] |
Konposizioa | oxigeno eta kloro |
Azido konjokatua | azido hipokloroso |
Mota | monoanioi eta chlorine oxoanion (en) |
Masa molekularra | 50,964 Da |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | WQYVRQLZKVEZGA-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 14380-61-1 |
ChemSpider | 55632 |
PubChem | 61739 |
Gmelin | 29222 |
ChEBI | 682 |
NBE zenbakia | 3212 |
EC zenbakia | 807-894-9 |
ECHA | 100.235.795 |
RxNorm | 1483317 |
UNII | T5UM7HB19N |
Hipoklorito deritze bai azido hipoklorosoaren anioiari ( ClO−) baita horren gatzei ere[1]. Azido hipoklorosoaren esterrei ere hipoklorito esaten zaie, adibidez, tert-butil hipokloritoa.
Hipoklorito puru gehienak ez-egonkorrak izaten dira eta, ondorioz, ur-disoluziotan maneatzen dira. Beren aplikazio nagusia desinfektatzaile[2] eta dekoloratzaile[3] moduan eta uraren tratamenduan izaten da. Etxeko lixiba sodio hipokloritozko disoluzioa da. Halaber, klorazio eta oxidazio erreakzioetan ere usatzen dira.