Back مطيافية الأشعة تحت الحمراء Arabic Инфрачервена спектроскопия Bulgarian Espectroscòpia infraroja Catalan Infračervená spektroskopie Czech Infrarød spektroskopi Danish Infrarotspektroskopie German Φασματοσκοπία υπερύθρου Greek Infrared spectroscopy English Espectroscopía infrarroja Spanish Infrapunaspektroskoopia ET
Infrarooispektroskopie (word ook IR-spektroskopie of vibrasiespektroskopie genoem) is die meting van die interaksie van die infrarooi-gedeelte van die elektromagnetiese spektrum met materie deur absorpsie, emissie of refleksie. Dit word gebruik om chemiese verbindings of funksionele groepe in vaste, vloeibare of gasvormige vorm te bestudeer en te identifiseer. Dit kan gebruik word om nuwe materiale te karakteriseer of bekende en onbekende monsters te identifiseer.
Infrarooispektroskopie word uitgevoer met 'n instrument genaamd 'n infrarooi spektrometer (of spektrofotometer) wat 'n infrarooi spektrum produseer. Tipiese frekwensie-eenhede wat in IR-spektra gebruik word, is wederkerige sentimeter (soms genoem golfgetalle), met die simbool cm−1. Eenhede van IR-golflengte word gewoonlik in mikrometers aangewys (voorheen genoem "mikrone"), simbool μm, wat op 'n wederkerige manier met golfgetalle verband hou. 'n Algemene laboratoriuminstrument wat hierdie tegniek gebruik, is 'n Fourier-transform infrarooispektrometer (FTIR). Tweedimensionele infrarooispektroskopie is ook moontlik.