Na mitoloxía aborixe australiana do pobo aborixe do sur do estado de Victoria, as Karatgurk eran sete irmás que representan a constelación coñecida na astronomía occidental como as Pléiades.
Segundo unha lenda contada polo pobo wurundjeri da nación Kulin, no Tempo do Soño só as Karatgurk posuían o segredo do lume. Cada unha levaba un carbón aceso no extremo do seu bastón de cavar, o que lles permitía cociñar o ñame (murnong) que sacaban do chan. As irmás negáronse a compartir os seus carbóns con ninguén, mais o Corvo enganounas finalmente para que revelasen o seu segredo. Despois de enterrar unha serie de serpes nun montículo de formigas, o Corvo chamou ás mulleres Karatgurk, dicíndolles que descubrira larvas de formigas que eran máis saborosas que o ñame. As mulleres comezaron a cavar, enfadando as serpes, que as atacaron. Berrando, as irmás golpearon as serpes cos seus paus de escavación, golpeándoas con tal forza que os carbóns vivos voaron. O corvo, que estaba esperando por isto, recolleu os carbóns e escondeunos nunha bolsa de pel de canguro. As mulleres axiña descubriron o roubo e perseguírono, mais o paxaro simplemente voou fóra do seu alcance, e así o lume foi levado á humanidade.[1]
Despois, as irmás Karatgurk foron arrastradas polo ceo. Os seus paus de lume brillante convertéronse no cúmulo de estrelas das Pléiades.[1]