Karoo

Die Karoo is 'n halfwoestyn wat 'n groot deel van die suidweste van Suid-Afrika beslaan. Karoo is 'n Khoi-woord wat "droog" of "harde grond" beteken, so genoem na die aard van die landstreek. Die Khoi het met hul veekuddes oor die uitgestrekte Karooveld rondgetrek. Die naam "Caro" kom die eerste keer voor in die resolusies van die Politieke Raad op 4 Februarie 1794.

Die koloniste het hierdie gebied aanvanklik die Droogeveld genoem, wat ’n vertaling van die Khoi-pleknaam was. Die Karoo kan geografies verdeel word in drie streke: die Klein-Karoo, die Groot-Karoo en die Noord-Karoo. Geologies is die Karoo een van Suider-Afrika se ouer sisteme (sowat 270 miljoen jaar oud) en dit bestaan uit vier strata wat in lae bo-op mekaar lê. Die Karoogebied beslaan sowat 40% van Suid-Afrika se oppervlakte.

Dit is 'n dorre tot semi-ariede gebied wat besig is om uit te brei. In die ooste neem dit geleidelik die soetveldgrasvlaktes in, terwyl dit in die weste toenemend die kenmerke van egte woestyn (Kalahari) aanneem. As gevolg van veral verkeerde beweidingsmetodes is dele van die aanliggende gebiede besig om al hoe meer Karooagtig te word. Hierdie proses kan slegs deur verbeterde beweidingsmetodes gestuit word.

Deur middel van verskeie besproeiingskemas is groot dele van die droë Karoogebied in besonder nuttige landbougrond omskep. In dele waar boerdery van die natuurlike lae reënval afhanklik is, word op groot skaal met skape, angorabokke en in mindere mate stoetperde geboer.