Livermorium

116 moskovium ← livermorium → tennessien Po ↑ Lv ↓ (Usn) Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	livermorium, Lv, 116
Chemiese reeks	onbekend; moontlik ’n oorgangsmetaal
Groep, periode, blok	16, 7, p
Voorkoms	waarskynlik metaalagtig
Atoommassa	(293) g/mol
Elektronkonfigurasie	voorspel; [Rn] 5f14 6d10 7s2 7p4
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 32, 18, 6
CAS-registernommer	54100-71-9
Fisiese eienskappe
Toestand	vermoedelik 'n vastestof[1][2]
Digtheid (naby k.t.)	voorspel; 12,9 g/cm³
Smeltpunt	637–780 K (364–507 °C)
Kookpunt	1035–1135 K (762–862 °C)
Smeltingswarmte	afgelei; 7,61 kJ/mol
Verdampingswarmte	voorspel; 42 kJ/mol
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	voorspel;[1] -2, +2, +4
Ionisasie-energieë	1ste: 723,6 kJ/mol
	2de: 1331,5 kJ/mol
	3de: 2846,3 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek	2000
Ontdek deur	Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing, Doebna, Rusland
Genoem na	Lawrence Livermore Nasionale Laboratorium, VSA
Datum van naam	30 Mei 2012
Vorige naam	ununhexium (Uuh)
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van livermorium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 293Lv sin 60 ms α 10,54 289Fl 292Lv sin 12 ms α 10,66 288Fl 291Lv sin 18 ms α 10,74 287Fl 290Lv sin 8 ms α 10,84 286Fl
Portaal Chemie

Livermorium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 116 en simbool Lv. Dit is die derde swaarste bekende element en die derde laaste element van die 7de periode op die periodieke tabel.

Dit is ’n uiters radioaktiewe element wat in ’n laboratorium geskep is en nie sover bekend in die natuur voorkom nie. Dit is genoem na die Lawrence Livermore Nasionale Laboratorium in Livermore, Amerika, wat saam met die Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing in Doebna, Rusland, gewerk het om dit in 2000 te ontdek. Die naam is op 30 Mei 2012 deur die Internasionale Unie van Suiwer en Toegepaste Chemie (IUSTC) aanvaar. Daar is vier bekende isotope met massagetalle van tussen 290 en 293; die een met die langste leeftyd is livermorium-293, met ’n halfleeftyd van sowat 60 millisekondes.

Op die periodieke tabel kom livermorium in die p-blok in die 7de periode voor. Dit is die swaarste chalkogeen in groep 16, maar daar is nog nie bevestig dat dit optree soos die swaarder homoloog van die chalkogeen polonium nie. Daar is bereken livermorium het dieselfde eienskappe as sy ligter homoloë, suurstof, swael, seleen, telluur en polonium, en dat hy ’n hoofgroepmetaal is, hoewel dit ook grootliks van hulle kan verskil.

1. ↑ ^{1,0 1,1} Hoffman, D. C.; Lee, D. M.; Pershina, V. (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, N. M.; Fuger, J. (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3de uitg.). Springer Science+Business Media. pp. 1652–1752. ISBN 1-4020-3555-1.
2. ↑ Bonchev, D.; Kamenska, V. (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021.