Un nemeton ou nemetón era un espazo sagrado da antiga relixión celta, o druidismo. Os nemeta (plural en latín) parecen estar situados principalmente en espazos naturais e, debido a que adoitan intervir árbores, adoitan interpretarse como bosques sagrados.[1] Non obstante, outras evidencias suxiren que a palabra implicaba unha variedade máis ampla de espazos rituais, como santuarios e templos.[2][3] A evidencia de nemeta consiste principalmente en inscricións e topónimos, que aparecen en todo o mundo celta. Os topónimos relacionados coa palabra nemeton atópanse dende Galiza até Turquía, pasando por Escocia etc.[2] A palabra está relacionada co nome dos nemetes, unha tribo que vivía ao longo do Rin entre o Palatinado e o lago de Constanza -na actual Alemaña- e a súa deusa Nemetona.[1]