Ninlil

Hierdie bladsy bevat wigskrif. Sonder die regte lettertipe sal jy blokkies of snaakse tekens sien. Jy kan die regte lettertipe hier kry.

In die Mesopotamiese mitologie is Ninlil (wigskrif: ^DNIN.LÍL, 𒀭𒊩𒌆𒆤, "dame van die oop veld" of "dame van die wind"), ook genoem Sud of Mullissu, ’n godin en die metgesel van die god Enlil. Haar ouers verskil van bron tot bron.

Ninlil het saam met haar gesin in Dilmun gewoon. Sy is deur haar man, Enlil, verkrag en met water swanger gemaak. Sy het ’n seun, Sin, gehad wat die maangod sou word. As straf is Enlil na die onderwêreld verban waar Ninlil by hom aangesluit het. Enlil, vermom as die poortwagter, het haar weer swanger gemaak en sy het daarna die lewe geskenk aan Nergal, die god van die dood. Op ’n soortgelyke manier het sy die lewe geskenk aan Ninazu, die god van die onderwêreld, nadat Enlil haar swanger gemaak het vermom as die "man van die rivier van die onderwêreld". Later het Enlil hom vermom as "die man van die boot" en haar swanger gemaak met hul vierde kind, Enbilulu, die god van riviere en kanale.^[1] In sommige tekste is Ninlil ook die ma van Ninurta, die heroïese god wat die demoon Asag verslaan het.

Ná haar dood het sy die godin van die wind geword, nes Enlil. Sy kon die godin van die suidewind geword het waarna in die mite oor Adapa verwys word, want Enlil is verbind met die noordewind van die winter.

1. ↑ etcsl.orinst.ox.ac.uk