Ritssluiter

Die ritssluiter, soms rits genoem, is 'n sluitmiddel aan klere, tasse en ander houers en is reeds in 1891 deur die Amerikaner W. Judson uitgevind. Die ritssluiter het in baie gevalle ander vasmaakmiddels, soos die hakie en ogie, knoop en knoopsgat, ensovoorts, vervang.

Die ritssluiter is vir die eerste keer in 1893 in Chicago op die World Columbian Exposition deur Whitcomb L. Judson bekend gestel. Dit het toe uit 'n reeks hakies en ogies bestaan wat met 'n sluitertjie gesluit of ontsluit is. Gideon Sundback, 'n Sweedse ingenieur, het in omstreeks 1912 die Amerikaanse ontwerp verbeter deur die hakies en ogies met metaaltandjies te vervang. Die ritssluiter het toe uit twee bande bestaan met 'n ry metaaltandjies aan elk, wat deur middel van 'n skuif in- en uitmekaargedruk kon word.

Die Amerikaanse Vloot het reeds in 1917 sy bemanning met windbestande vliegpakke met ritssluiters uitgerus. In 1924 is die metaalritssluiter deur die Switser Winterhalter tot sy huidige vorm verbeter. Laat in die 1920's en gedurende die 1930's het die ritssluiter deel geword van mans- en damesklere in die algemeen. 'n Nabootsing van die metaalritssluiter word vandag op groot skaal van nylon gemaak, en die ritssluiter word tans meer as ooit in kledingstukke en skoene gebruik.

Ritssluiters vir tegniese doeleindes is mettertyd ook ontwikkel, onder meer vir gas- en waterdigte afsluitings. Dit word byvoorbeeld ook as afdigting in die plastiekvoerings in die olieruime van tenkskepe gebruik.