Ruimtetyd

Ruimtetyd (of ruimte-tyd of ruimte-tyd-kontinuum) is ’n begrip in die teoretiese natuurkunde wat vier dimensies van ons heelal geïntegreerd in een model beskryf:

• 3 dimensies in ruimte (lengte, breedte, hoogte)
• 1 dimensie in tyd (duur)

Tot met die wisseling van die 20ste eeu is aanvaar die drie ruimtedimensies is onafhanklik van die eendimensionele tyd. In 1905 het Albert Einstein egter sy invloedryke werk oor spesiale relatiwiteit gebaseer op twee veronderstellings: (1) Die wette van fisika is identies in alle inersiestelsels (nieversnellende verwysingsraamwerke); (2) Die spoed van lig in ’n vakuum is dieselfde vir alle waarnemers, ongeag die beweging van die ligbron.

Die logiese gevolg van die samevatting van dié twee veronderstellings is die onskeibare vereniging van die vier dimensies van ruimte en tyd, wat voorheen as onafhanklik beskou is.

Ruimtetyd is die eerste keer deur die wiskundige Hermann Minkowski in 1908 voorgestel as 'n manier om Einstein se spesiale relatiwiteitsteorie te herformuleer. Dit help om die vreemde verskynsel van relativistiese waarneming tydens ruimtereise teen die ligsnelheid asook die beweging van groot voorwerpe in die ruimte te verklaar.

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.