Russenorsk

Russenorsk ("Rusu-Noruegu" en noruegu) foi una llingua pidgin usada nel Árticu que combinaba elementos del rusu y del noruegu, creáu por comerciantes rusos y pescadores noruegos procedentes de la Península de Kola y el norte de Noruega. Foi usáu con avezamientu al norte d'Escandinavia, y especialmente, Noruega mientres un periodu averáu de 150 años; pa facilitar el comerciu pomor, l'intercambiu de mercancíes ente rusos y noruegos nel norte. La primer pallabra acuñada en russenorsk procede del sieglu XVIII; pero sía comoquier, foi'l sieglu XIX nel que se vivió un usu más intensu de la llingua. El russenorsk ye un casu interesáu ente les llingües pidgin, cuidao que'l so usu realizábase abondo lloñe de les demás llingües d'esti tipu nel mundu. Una cualidá sociollingüística interesante ye que nun había una diferenciación social ente los sos falantes. Una cualidá morfolóxica especial ye que los sos verbos acaben en -om, carauterística probablemente tomada d'otru pidgin pocu desenvueltu ente'l rusu y l'inglés atopáu n'Arjángelsk.

Como vien siendo común ente los pidgins y les llingües de comerciu, la interacción ente pescadores, y comerciantes que nun teníen un idioma de mancomún fixo necesaria la creación d'una forma mínima de comunicación. Como tolos pidgins, el russenorsk tuvo una gramática bastante rudimentaria y un vocabulariu escasu, mayoritariamente formáu por pallabres esenciales nel ámbitu de la pesca y el comerico nel Océanu Árticu, y les pallabres ensin rellación apenes teníen representación. Demostróse l'usu d'alredor de 400 pallabres. El russenorsk foi usáu na lliteratura, como por S. Romaine, dando una muestra de la estabilidá de la llingua.