Skeurvallei

’n Skeurvallei (ook genoem ’n sinkdal of slenkdal) is ’n reguit laagland tussen verskeie hooglande of bergreekse wat geskep word deur ’n geologiese skeur of breuk. ’n Skeurvallei vorm op die grens van twee tektoniese plate wat in teenoorgestelde rigtings beweeg of by ’n oopspreiding van die aardoppervlak, en dit word verder verdiep deur die kragte van erosie. Wanneer die spanningskragte groot genoeg is dat die plaat skeur, val ’n blok tussen die twee blokke aan weerskante van hom in, en dit vorm ’n slenk. Die inval van die middelste blok vorm die feitlik parallelle, steil walle van ’n skeurvallei wanneer dit nuut is. Dit is die begin van die skeurvallei, maar namate die proses voortduur, word die vallei breër totdat dit ’n groot bekken is wat gevul word met sediment van die skeurwalle en omringende gebied.

Een van die beste voorbeelde van hierdie proses is die Oos-Afrikaanse Skeur.^[1] Skeure kan op alle hoogtes op aarde voorkom, van die seebodem tot plato's en bergreekse. Hulle word dikwels verbind met ’n aantal aangrensende skeurvalleie, wat gewoonlik geologies beskou word as deel van die hoofskeurvallei.

Soms vind die opstuwing van 'n blok plaas; dié verhewe gebied is bekend as 'n horst.

1. ↑ "The Ethiopian Rift Valley" (in Engels). Giacomo Corti-CNR. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 November 2019. Besoek op 13 Augustus 2021.