Treveroj

Treveroj
historia etno
Keltoj
Gaŭloj • Belgoj
Ŝtatoj kun signifa populacio
v • d • r

La Treveroj (latine Treveri, gaŭle Treviri, Treveri) estis kelta popolo loĝinta en nordorienta Gaŭlio kun kontaktoj trans la Rejno. Laŭ Tacito la Treveroj asertas esti de ĝermana origino kaj ne esti parencaj al la “malheroaj” gaŭloj.^[1]

La regiono de ilia loĝado etendiĝas laŭ De bello Gallico de Gaius Iulius Caesar, de la Rejno^[2] ĝis la lando de la remero^[3] La okcidenta limo estas la Mozo. La norda limo estis la rivereto Vinxtbach [FINGSTbaĥ], norde de ĝi setlis la eburonoj kaj kondrusoj, ili estas clientes de la treveroj. Julio Cezaro menciis en sia verko neniun fortifikitan lokon (opidumo) nek ĉefan lokon. Augusta Treverorum (urbo de Aŭgusto en la lando de la Treveroj, la hodiaŭa Treviro), fariĝis nur dum la romia tempo ĉefurbo de la treveroj.

1. ↑ Tacito, Germania 28; Strabono 4,3,4.
2. ↑ Caesar, De bello Gallico Buch III,11: (...) Treveros, qui proximi flumini Rheno sunt. („la treveroj, kiuj vivas proksime de la Rejno.“)
3. ↑ Caesar, De bello Gallico libro V,3 quae ingenti magnitudine per medios fines Treverorum a flumine Rheno ad initium Remorum pertinet („[La Ardenoj], kiuj etendiĝas sur grandega regiono tra la centra loĝejo de la treveroj de la Rejno ĝis la regiono de la remeroj.“)