Monophthong

E Monophthong isch - im Gegesatz zum Diphthong - e eifache Vokal, e Eilüt (Einlaut). S git langi un kurzi Monophthong. Im Ditsche wäre langi Monophthong aü mit zwee gliche Buechstabe gschriibe, z. B. Moos, See - in dr Dieth-Schriibung wäre langi Monophthong grundsätzlig mit zwee gliche Buechstabe gschriibe.

S Wort Huus enthaltet e lange Monophthong (uu), im Elsass kunnt des Wort mit kurzem Monophthong vor: Hüss (ü).

Dr Monophthong in Werter wiä Huus, Iis un Füür isch typisch fir s Alemannisch "im engere Sinn" (des heißt, s Alemannisch ohni s Schwebisch).

Diä Monophthong sin aber nit iberal glich üsprägt - lueg in dr Tabälle. Do isch Vokallängi nit agää, si isch im Elsass un in dr Ortenau viilmol kurz, im weschtlige Briisgaü seltener, im ibrige Gebiit noch seltener.

Numme im Schwebische heißts do ohni Monophthong Hous, Ejs, Fejer. S Schwebisch isch vu dr neihochditsche Diphthongiärung betroffe (Umwandlunge vu Monophthong zu Diphthong) (lueg unter Diphthong).