Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Shikiminezuur
| Shikiminezuur | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van (L)-shikiminezuur
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C7H10O5 | |||
| IUPAC-naam | (3R,4S,5R)-3,4,5-trihydroxycyclohexeen-1-carbonzuur | |||
| Molmassa | 174,1513 g/mol | |||
| SMILES | C1C(C(C(C=C1C(=O)O)O)O)O
| |||
| InChI | 1S/C7H10O5/c8-4-1-3(7(11)12)2-5(9)6(4)10/h1,4-6,8-10H,2H2,(H,11,12)/t4-,5-,6-/m1/s1
| |||
| CAS-nummer | 138-59-0 | |||
| EG-nummer | 205-334-2 | |||
| PubChem | 8742 | |||
| Wikidata | Q410830 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Smeltpunt | 185-187 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | 180 g/L | |||
| Goed oplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Shikiminezuur is een belangrijk biochemisch intermediair in planten en micro-organismen. De naam is afgeleid van de Japanse bloem shikimi-no-ki (シキミ, Japanse steranijs, Illicium anisatum), waaruit de stof voor het eerst werd geïsoleerd in 1885.[1] Enkel het enantiomeer (3R,4S,5R)-shikiminezuur is biologisch relevant.
- ↑ J.F. Eykman (1885), Recl. Trav. Chim. Pays-Bas, 4, p. 32
Previous Page Next Page
