Birkebeinar

Birkebeinane eller birkebeinarane (frå norrønt: birkibeinn) var ein opprørsflokk og eit politisk «parti» i borgarkrigstida i Noreg.

Namnet sitt hadde dei frå det at det var så dårleg stell med fottøyet deira, fattige og forkomne som dei var, at dei surra bjørkenever rundt føtene for å halda varmen.

Birkebeinane var opphavleg ein opprørsflokk av småfolk som slutta opp omkring tronkrevjaren Øystein Øysteinsson Møyla på midten av 1170-talet. Med kong Sverre Sigurdsson kom birkebeinane til makta i 1177, men fekk ikkje full kontroll før valet av Sverre sin soneson Håkon Håkonsson i 1217. Mindre stridar heldt fram til 1223, og eit siste opprør av hertug Skule Bårdsson vart knust i 1240. Birkebeinane og Sverreætta sat med makta til 1319.