2C-B

2C-B

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 4-bromo-2,5-dimetoksyfenyloetyloamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H14BrNO2
Masa molowa	260,13 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	66142-81-2
PubChem	98527
DrugBank	DB01537
SMILES COC1=CC(=C(C=C1CCN)OC)Br
InChI InChI=1S/C10H14BrNO2/c1-13-9-6-8(11)10(14-2)5-7(9)3-4-12/h5-6H,3-4,12H2,1-2H3 InChIKey YMHOBZXQZVXHBM-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 234–235 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-06-19] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] chlorowodorek (±)-2C-B Niebezpieczeństwo Zwroty H H300, H310, H330 Zwroty P P260, P264, P280, P284, P301+P310, P302+P350 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 4 0
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy II-P
Multimedia w Wikimedia Commons

2C-B – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy.

Pierwszy raz zostało otrzymane przez Alexandra Shulgina w 1974 roku. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-B waha się w przedziale 12–24 mg doustnie, a czas działania wynosi 4–8 godzin. Efekty działania tej substancji obejmują podniesienie nastroju i humoru, pobudzenie psychiczne i fizyczne, intensyfikację bodźców zewnętrznych, otwarcie emocjonalne, efekty wizualne, głębokie zmiany percepcyjne i odczucia trudne do opisania, jak podróżowanie po własnym ciele czy widzenie dźwięków. Do czasem występujących negatywnych odczuć należy nieprzyjemny body load, mdłości, wymioty, lęk i dezorientacja.

Mechanizm działania 2C-B prawdopodobnie polega na agonistycznym działaniu na receptory serotoninowe.