Piastowie

Piastowie

Kraj	Polska Czechy Księstwo halicko-wołyńskie
Tytuły	Królowie Polski Różni książęta
Założyciel	Legendarny: Piast Kołodziej Historyczny: Mieszko I
Ostatni przedstawiciel	Jerzy Wilhelm legnicki (męska linia) Karolina Piastówna (żeńska linia)
Rok założenia	ok. 960
Rok rozwiązania	1675 (męska linia) 1707 (żeńska linia)
Rok złożenia z funkcji	1370 Śmierć Kazimierza Wielkiego
Pochodzenie etniczne	polskie
Gałęzie	książęta krakowscy książęta kujawscy książęta mazowieccy książęta sandomierscy książęta wielkopolscy książęta wrocławscy książęta cieszyńscy książęta głogowsko-żagańscy książęta legnicko-brzescy książęta oleśniccy książęta opolscy książęta opolsko-raciborscy książęta oświęcimscy książęta świdnicko-jaworscy książęta ziębiccy
Multimedia w Wikimedia Commons

Piastowie – pierwsza historyczna polska dynastia panująca. Za jej protoplastę uchodzi legendarny Piast, syn Chościska, rataj spod Gniezna. Według legendy syn Piasta – Siemowit został pierwszym księciem Polan. Kolejnymi byli Lestek i Siemomysł. Pierwszym władcą z dynastii Piastów, którego historyczność nie jest kwestionowana, był Mieszko I.

Piastowie zasiadali na polskim tronie przynajmniej od około 960 roku^{[a][potrzebny przypis]} (choć faktycznie na arenie międzynarodowej jako dynastia zaistnieli po przyjęciu chrztu przez Mieszka I w 966 roku)^{[potrzebny przypis]} do 1370 roku (z przerwą na panowanie Wacława II^[b]), kiedy to zmarł Kazimierz III Wielki. Boczne linie Piastów utrzymały się na Mazowszu (do 1526 roku), na Śląsku zaś – linia senioralna (do 1675 roku).

Od pokolenia synów Bolesława III Krzywoustego^[1] Piastów dzieli się na linie: śląską (wywodzącą się od Władysława II Wygnańca), wielkopolską (wywodzącą się od Mieszka III Starego) oraz małopolską, mazowiecką i kujawską (wywodzące się od Kazimierza II Sprawiedliwego).