SU-122 w Muzeum Czołgów w Kubince | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
UZTM, Swierdłowsk |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
5 osób |
Historia | |
Prototypy | |
Produkcja | |
Wycofanie |
II poł. lat 40. XX w. |
Egzemplarze |
636 szt. |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik wysokoprężny W-2-34 o mocy 500 KM |
Poj. zb. paliwa |
860-860 l |
Pancerz |
stalowy, z płyt walcowanych, 20–45 mm |
Długość |
6,95 m |
Szerokość |
3,00 m |
Wysokość |
2,24–2,32 m |
Prześwit |
0,40 m |
Masa |
26,9–30,9 t |
Moc jedn. |
16,2 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,68–0,76 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość |
55 km/h |
Zasięg pojazdu |
ok. 300 km (droga) |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
1,00–1,30 m |
Rowy (szer.) |
2,50 m |
Ściany (wys.) |
0,73 m |
Kąt podjazdu |
30–35° |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x haubica M-30 kalibru 122 mm (34–40 nab.) | |
Wyposażenie | |
2 x pistolet maszynowy PPSz (1520 nab.) radiostacja KF 9RM telefon wewnętrzny TPU-3 bisF | |
Użytkownicy | |
Armia Czerwona | |
Rzuty | |
SU-122 (ros. СУ-122) – średnie samobieżne działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej.