Asa (Hebreeuws: אָסָא) was die derde koning van die Koninkryk Juda en het 41 jaar regeer. Sy regeringsperiode word gedateer op tussen 911 en 870 v.C.. Hy was uit die familie van koning Dawid en die seun van koning Abia. Volgens die Bybel het hy soos sy pa die Here gedien en godsdienstige hervormings verorden. Hy was aktief in die vernietiging van afgodsbeelde en het die jong manne wat tempelprostitusie bedryf het uit die land gejaag. Hy het selfs sy ouma Maächa die titel van koningin ontneem omdat sy vir haarself ´n afgodsbeeld laat maak het. Volgens die Bybel het hy egter teen die Here se wil ’n verdrag met die Arameërs gesluit.
Daar het in Juda vrede geheers tydens die eerste tien jaar van Asa se koningskap. Asa het hierdie tyd gebruik om die stede in Israel te bevestig. Na die eerste tien jaar word Juda toe deur die Nubiërs aangeval. Die oorlog word oortuigende deur Juda gewen. Daarna het 25 jaar vrede gevolg, totdat koning Basa van Israël Juda aangeval het. Asa het toe ´n bondgenootskap met koning Benhadad I van Aram gesluit wat sy hoofstad in Damaskus gehad het. Saam het hulle Israël verslaan. Die profeet Chanani het Asa egter meegedeel dat die bondgenootskap teen die Here se wil was. Asa het in woede teen die profeet ontbrand en het hom in die kerker gegooi. Asa het ook wreedhede teen die volk van Juda begaan. Asa is toe deur ´n siekte in sy voet getref. Hy is twee jaar later oorlede en is toe deur sy seun Josafat opgevolg.