Berlynse Muur

Die Berlynse Muur (Duits: Berliner Mauer), waarna in die Duitse Demokratiese Republiek (DDR) ook as "versterkte staatsgrens" (befestigte Staatsgrenze) of – op 'n propagandistiese manier – as "anti-fascistiese beskermingsmuur" (antifaschistischer Schutzwall) verwys is, was 'n spermuur wat tydens die verdeling van Duitsland meer as 28 jaar lank deel uitgemaak het van die interne grens tussen die DDR (Oos-Duitsland) en die Bondsrepubliek Duitsland (Wes-Duitsland). Dit het Berlyn van 1961 tot 1989 in twee verdeel.^[1] Dit was tegelykertyd een van die bekendste simbole vir die politieke konflik (Koue Oorlog) tussen die Westelike Geallieerdes (onder leiding van die Verenigde State) en die Oosbloklande (onder leiding van die Sowjetunie).

DDR-amptenare het amptelik na die Berlynse Muur verwys as die "Anti-fascistiese Beskermingsmuur" (Duits: Antifaschistischer Schutzwall) en die indruk met DDR-propaganda probeer skep dat die NAVO-lande en Wes-Duitsland vergelykbaar is met Fasciste.^[2] Die Wes-Berlynse stadsraad het soms na die Muur as die "Skandmuur" verwys – 'n benaming wat die burgemeester van die tyd, Willy Brandt, gebruik het wanneer daar verwys is na die inperking van mense se vryheid. Die totale Oos-Wes-grensgebied, wat die land in twee geskeur het, en in effek die skeiding was tussen Wes-Europa en die Oosbloklande tydens die Koue Oorlog, het later bekend gestaan as die "Ystergordyn".

Vanaf 13 Augustus 1961, die dag waarop met die konstruksie van die muur begin is, tot 9 November 1989 het die Berlynse Muur binne die Vier-sektore-stad Berlyn Wes-Berlyn totaal op land van Oos-Berlyn en daarnaas – oor 'n totale lengte van 167,8 kilometer – ook van die DDR-staatsgebied rondom Berlyn afgesonder. Vir DDR-burgers was die oorsteek van die grens verbode, en DDR-grenssoldate het die bevel gekry om op vlugtelinge te skiet. Volgens die bevindinge van navorsers het die Oos-Duitse grensbeleid tussen 136 en 206 menselewens geëis – meestal vlugtelinge wat gepoog het om die swaar bewaakte grens na Wes-Berlyn, wat deur 'n myngordel en outomatiese vuurwapens versterk is, oor te steek. Die presiese aantal slagoffers langs die Berlynse Muur is nie bekend nie.

Die muur is in 1961 deur die DDR-regering veral opgerig om 'n einde te maak aan die reusestroom vlugtelinge wat 'n beter lewe in die Weste gesoek het (1960–61 het die bewind in Oos-Berlyn begin om die land se boere te onteien en hulle gedwing om lid van die nuwe landbou-koöperasies te word).

Voordat die Muur opgerig is, het 3,5 miljoen Oos-Duitsers die Oosblok se emigrasie-beperkinge omseil en na die Weste oorgeloop. Baie van hulle is oor die grens tussen Oos- en Wes-Berlyn en vandaar na Wes-Duitsland en na ander Wes-Europese lande. Tussen 1961 tot 1989 het die Muur die emigrasie grotendeels gestop.^[3] In dié tydperk het sowat 5 000 mense probeer om oor die Muur te ontsnap, met tussen 136^[4] tot meer as 200^[5] wat in hul vlugtogte, in en om Berlyn, dood is.

Die versperrings het wagtorings al langs die groot betonmuur ingesluit,^[6] wat 'n wye gebied (later bekend as die "doodsstrook") met teenvoertuig-loopgrawe, stroke besaai met spykers, en ander hindernisse om te verhoed dat Oos-Duitsers na die westekant kan vlug. Die Oosblok het aangevoer dat die Muur gebou is om sy bevolking teen die fascistiese elemente te beskerm wat saamsweer om te verhoed dat die "wil van die volk" 'n sosialistiese staat in Oos-Duitsland kan vestig. In praktyk was die Muur daar om 'n massa-uittog uit Oos-Duitsland te verhoed wat 'n kenmerk was van die toestande in die tyd na die Tweede Wêreldoorlog toe emigrasie en vlugtogte uit Oos-Duitsland en die Oosbloklande 'n algemene verskynsel was.

In 1989 was daar 'n reeks van radikale politieke veranderings in die Oosbloklande wat verband gehou het met die bevryding van die outoritêre regeringstelsel, tesame met die val van pro-Sowjetregerings in die aangrensende Pole en Hongarye.^[7] Na 'n paar weke van burgerlike onrus kondig die Oos-Duitse regering op 9 November 1989 aan dat DDR-burgers Wes-Berlyn en Wes-Duitsland mag gaan besoek. Die Berlynse Muur is op die aand van 9 November 1989 geopen nadat die Oos-Duitse bevolking steeds meer druk op die bewindhebbers geplaas het. Skares Oos-Duitsers het die grens oorgesteek, en op die muur geklim waar Wes-Duitsers in 'n feestelike atmosfeer by hulle aangesluit het. Die val van die Muur het die pad gebaan vir die ineenstorting van die DDR-bewind, die ontbinding van Oos-Duitse staatsstrukture en die uiteindelike hereniging van Wes- en Oos-Duitsland.

In die volgende paar weke het begeesterde mense en soewenierjagters met hamers en beitels die Muur begin verwoes. Die regering het later nywerheidstoerusting gebruik om wat van die Skandmuur oorgebly het, heeltemal te sloop. In teenstelling met die algemene opvatting, het die werklike sloping van die Muur eers in die somer van 1990 begin en is eers in 1992 heeltemal afgebreek en die rommel verwyder.^[1] Die val van die Berlynse Muur was die begin van Duitse hereniging wat op 3 Oktober 1990 amptelik bevestig is.

1. ↑ ^{1,0 1,1} "Untangling 5 myths about the Berlin Wall". Chicago Tribune (in Engels). 31 Oktober 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 April 2019. Besoek op 1 November 2014.
2. ↑ "?" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 20 September 2011. Besoek op 13 Junie 2010.
3. ↑ "Freedom! – TIME" (in Engels). TIME. 20 November 1989. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Augustus 2013. Besoek op 9 November 2009.
4. ↑ "Forschungsprojekt "Die Todesopfer an der Berliner Mauer, 1961–1989": BILANZ (Stand: 7. Augustus 2008) (in Duits)" (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2019. Besoek op 6 Augustus 2011.
5. ↑ "Center for Contemporary Historical Research (Zentrum für Zeithistorische Forschung Potsdam e.V) in German" (in Duits). Chronik-der-mauer.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2019. Besoek op 6 Augustus 2011.
6. ↑ Jack Marck Geargiveer 29 Augustus 2008 op Wayback Machine "Over the Wall: A Once-in-a-Lifetime Experience" American Heritage, Oktober 2006.
7. ↑ Mary Elise Sarotte, Collapse: The Accidental Opening of the Berlin Wall, New York: Basic Books, 2014