Bevolking

In die mees algemene sin van die woord is 'n bevolking die versameling mense (of organismes van 'n spesifieke spesie) wat woon in 'n gegewe geografiese area.

Bevolkings word ondersoek deur 'n wye verskeidenheid dissiplines. In bevolkingsdinamika word die grootte, ouderdom, geslagstruktuur, sterflikheid, voortplantingsgedrag en bevolkingsgroei bestudeer. Demografie is die studie van menslike bevolkingsdinamika, wat verder ook sosiologie, ekonomie en geografie ondersoek. Plant- en dierbevolkings word in biologie bestudeer, spesifiek in die vertakking van ekologie bekend as bevolkingsbiologie, asook in bevolkingsgenetika. In biologie beteken 'n bevolking 'n teelgroep wie se lede meesal of uitsluitlik onder mekaar voortplant, gewoonlik as gevolg van fisiese isolasie, alhoewel hulle biologies kan voortplant met enige lid van die spesie.

Bevolkingsdigtheid is 'n mate van die hoeveelheid mense of organismes per eenheid area. Variasies hierop sluit in die bevolking per eenheid woonbare, bewone, produktiewe (of potensieel produktiewe) of gekultiveerde area. 'n Sekere geografiese gebied het 'n drakapasiteit, wat die maksimum bevolking voorstel wat onderhou kan word. Sekere waarnemers van menslike gedrag glo dat die idee van drakapasiteit ook op menslike bevolkings toegepas kan word, en dat ongekeerde bevolkingsgroei kan lei tot 'n "Malthusiese katastrofe"; hierdie standpunt word deur andere betwis.