Eerste Balkanoorlog

Die Eerste Balkanoorlog het van Oktober 1912 tot Mei 1913 geduur en het optrede van die Balkanliga (die koninkryke Bulgarye, Serwië, Griekeland en Montenegro) teen die Ottomaanse Ryk behels. Die Balkanstate se gesamentlike leërs het die aanvanklik minder (en aansienlik meer teen die einde van die konflik) en strategies benadeelde Ottomaanse leërs oorrompel en vinnige sukses behaal.

Die oorlog was 'n groot ramp vir die Ottomane, wat 83% van hulle Europese gebiede en 69% van hulle Europese bevolking verloor het.^[1] As gevolg van die oorlog het die Liga feitlik al die Ottomaanse Ryk se oorblywende gebiede in Europa verower en verdeel. Daaropvolgende gebeure het ook gelei tot die skepping van 'n onafhanklike Albanië.

Bulgarye was intussen ontevrede oor die verdeling van die verowerde buit in Masedonië en het sy voormalige bondgenote Serwië en Griekeland op 16 Junie 1913 aangeval. Dit het gelei tot die begin van die Tweede Balkanoorlog.

Gedurende die oorlog is baie burgerlikes, meestal Moslemse Turke, óf gedood óf gedwing om te vlug. Die hoogs verpolitiseerde en ongeorganiseerde eenhede van die Turkse weermag was nie in staat om die burgerlikes in die oorlogsone te ontruim nie. Dit het baie burgerlikes in die besette gebiede weerloos gelaat teen die invallende magte van die Balkanliga.

Hoewel daar besprekings is oor die presiese getal burgerlike slagoffers, was daar groot veranderings in die demografiese samestelling van die Balkanstreek.^[2]

1. ↑ Balkan Savaşları ve Balkan Savaşları'nda Bulgaristan, Süleyman Uslu
2. ↑ "1.1. The ethnography and national aspirations of the Balkans". macedonia.kroraina.com.