Gilaki

Gilaki گیلکی, Giləki
Gepraat in:	Iran
Gebied:	Wes-Asië
Totale sprekers:	2,4 miljoen[1]
Taalfamilie:	Indo-Europees  Indo-Irannees   Irannees    Wes-Irannees     Noordwes-Irannees      Kaspies       Gilaki
Skrifstelsel:	Arabiese alfabet (Gilaki-alfabet)
Taalkodes
ISO 639-1:	geen
ISO 639-2:
ISO 639-3:	glk
Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat.

Gilaki (گیلکی, Giləki) is 'n Irannese taal wat deur sowat 2,4 miljoen mense, veral Gilaki's, in die noorde van Iran (Gilan-provinsie) langs die Kaspiese See gepraat word.

Gilaki is nou verwant aan Mazanderani en die twee tale het 'n gemeensame woordeskat.^[2] Alhoewel Persies Gilaki tot 'n groot mate beïnvloed het, bly Gilaki 'n taal op sy eie met 'n Noordwes-Irannese oorsprong.^[3][4] Die tale Gilaki en Mazanderani (maar geen ander Irannese tale) deel bepaalde tipologiese eienskappe met Kaukasiese tale (veral Suid-Kaukasiese tale),^[5] wat die geskiedenis, etniese identiteit en 'n noue verwantskap tussen die etniese groepe van die Kaukasusstreek en beide die Gilaki's en Mazanderani's weerspieël.^[6][7]

1. ↑ (en) "Ethnologue: Languages of the World, Seventeenth edition, Gilaki". Ethnologue. Besoek op 28 Februarie 2021.
2. ↑ (en) Dalb, Andrew (1998). Dictionary of Languages: The Definitive Reference to More Than 400 Languages. Columbia University Press. p. 226. ISBN 0-231-11568-7.
3. ↑ (en) "GILAN x. LANGUAGES". Encyclopaedia Iranica.
4. ↑ (en) "OLAC resources in and about the Gilaki language".
5. ↑ (en) Nasidze, I; Quinque, D; Rahmani, M; Alemohamad, SA; Stoneking, M (April 2006). "Concomitant Replacement of Language and mtDNA in South Caspian Populations of Iran". Curr. Biol. 16 (7): 668–73. doi:10.1016/j.cub.2006.02.021. PMID 16581511. S2CID 7883334.
6. ↑ (en) "Bilingualism in Mazandaran: Peaceful Coexistence with Persian". CiteSeerX 10.1.1.501.9468. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
7. ↑ (en) Borjian, Habib (2004). "Māzandarān: Language and People". Iran & the Caucasus. Brill. 8 (2): 295. doi:10.1163/1573384043076045. JSTOR 4030997.