Isambard Kingdom Brunel

Isambard Kingdom Brunel (* 9 April 1806, † 15 September 1859) was 'n Engelse meganiese en siviele ingenieur van Franse afkoms wat dokke, die Great Western Railway, 'n reeks stoomskepe - waaronder die eerste transatlantiese stoomskip wat met skroewe aangedryf is - en 'n groot verskeidenheid brûe en tonnels, waaronder sy befaamde Clifton-hangbrug in Bristol, gebou het. Sy ontwerpe het 'n omwenteling in die openbare vervoerbedryf en die moderne ingenieurswese teweeggebring.

Alhoewel Brunel se projekte nie altyd met sukses geseën was nie, het hy daarmee dikwels die vernaamste kwessies in die ingenieurswese aangespreek en vernuwende oplossings daarvoor gevind. Gedurende sy kort loopbaan het Brunel baie deurbrake verwesenlik en was onder meer betrokke by die bou van die eerste tonnel onder 'n bevaarbare rivier en die ontwikkeling van die SS Great Britain, die eerste skroefaangedrewe oseaanvarende ysterskip. Toe dit in 1843 van stapel geloop het, was dit die grootste seevaartuig wat ooit gebou is.

Brunel het die standaard vir 'n goed ontwerpte en geboude spoorlyn gestel en met noukeurige opmetings verseker dat hellings en kurwes tot 'n minimum beperk is. Hiervoor is ingewikkelde en duur boutegnieke gebruik, net soos nuwe brûe en viadukte, waaronder die Box-tonnel op die spoorlyn tussen Bath en Chippenham wat oor 'n lengte van 2 km onder die bergpiek Box Hill gebou is. Een van die mees omstrede kenmerke van sy spoorprojekte was die breër spoorwydte van 7 voet ¹⁄₄ duim (2 140 mm) teenoor die later algemeen gebruiklike standaardwydte van 4 voet 8 ¹⁄₂ duim (1 435 mm). Die breër spoorwydte het treinritte geriefliker gemaak vir passasiers, maar boukoste laat styg en moeilikhede geskep waar die twee spoorwydtes met mekaar verbind moes word. Uiteindelik is die spoorwydte in die hele Great Western Railway-netwerk met die afkondiging van die Regulating the Gauge of Railways Act 1846 na die standaardwydte verander.

Een van sy mees gewaagde voorstelle was om die Great Western Railway se roete "weswaarts" tot Noord-Amerika te verleng met stoomgedrewe ysterrompskepe as vervoermiddel. Brunel het drie skepe ontwerp en gebou wat 'n omwenteling in mariene ingenieurswese teweeggebring het - die Great Western (1837), die bogenoemde Great Britain (1843) en die Great Eastern (oorspronklik Leviathan genoem; 1858). Die Great Eastern was, net soos die ander twee skepe, die grootste seevaartuig ter wêreld toe dit geloods is (en dié rekord veertig jaar lank gehou het), en al was dit geen sukses as passasierskip nie, het dit geskiedenis geskryf as die skip waarmee die eerste suksesvolle transatlantiese seekabel gelê is.