Maansee

Die maanseë of maria (enkelvoud: mare)^[1] is uitgestrekte, donker, basaltiese vlaktes op die Aarde se Maan, gevorm deur antieke vulkaniese uitbarstings. Dié vlaktes is maria, Latyn vir "seë", genoem deur vroeë sterrekundiges wat dit aangesien het vir werklike seë. Weens hul ysterryke samestelling is hierdie maanvlaktes minder weerkaatsend as die "hooglande", sodat hulle vir die blote oog betreklik donker voorkom. Die maria bedek sowat 16 persent van die maanoppervlakte, en dan merendeels aan die nabykant wat vanaf die aarde af sigbaar is. Die enkele maria aan die vêrkant is veel kleiner, waar dit hoofsaaklik tot die besonder groot kraters beperk is, waar slegs beperkte oorvloei voorgekom het. Die gebruiklike benamings van maankenmerke sluit ook een oceanus (oseaan) in, benewens kenmerke wat bekend staan as lacus (meer), palus (kuil) en sinus (baai). Die laasgenoemde drie soorte is kleiner as die maria, maar is van dieselde aard en kenmerke.

1. ↑ The American Heritage Science Dictionary, 2005