Martin Luther

Martin Luther (10 November 1483 in Eisleben – 18 Februarie 1546 in Eisleben, graafskap Mansfeld) was ’n Duitse monnik en Rooms-Katolieke priester wat in die 16de eeu die grondlegger was van die Protestantse Hervorming in die Christendom.^[1] Hy was sterk gekant teen die idee dat kwytskelding van God se straf vir sonde met geld gekoop kan word. Hy het geleer dat redding nie met goeie dade verdien kan word nie, maar slegs deur God se genade plaasvind vanweë ’n geloof in Jesus Christus, asook dat die Bybel die enigste bron van goddelike kennis is.^[2]

In 1501 het Luther begin studeer aan die Universiteit van Erfurt, waar hy in Januarie 1505 'n meestersgraad behaal en begin met regstudies. Hierdie regstudies sou egter gou onderbreek word, want op die 2de Julie is hy op reis deur onweer oorval. Toe 'n weerligstraal naby hom slaan, het hy na 'n Rooms-Katolieke beskermheilige, Anna, uitgeroep en belowe om 'n monnik te word. Op die 16de Julie het hy 'n afskeidgeselligheid met sy medestudente gehad, waarna hy die Swartklooster van die Augustynse orde in Erfurt betree het. Hierdie stap van die 22-jarige het sy vader geensins wel geval nie. Op 3 April 1507 is hy as Augustynse priester georden, wat meegebring het dat hy teologie sou studeer aan die Universiteit van Wittenberg. Toe hy in 1512 sy doktorsgraad (Doktor in die Heilige Skrif) aldaar behaal, is hy ook as professor in bybelkunde aangestel.

Op 31 Oktober 1517 het hy sy 95 stellings teen die kerkdeur van Wittenberg vasgespyker. Hierin verklaar hy dat die Rooms-Katolieke leer oor saligheid verkeerd is deur Bybelse tekste aan te haal en dit te verduidelik.

Sy teologie het die gesag van die Rooms-Katolieke pous ondermyn. Sy weiering in 1520 om alles wat hy geskryf het terug te trek op bevel van pous Leo X en keiser Karel V van die Heilige Romeinse Ryk het daartoe gelei dat die pous hom die jaar daarna geëkskommunikeer en die keiser hom voëlvry verklaar het.

Sy vertaling van die Bybel, die Lutherse Bybel, in die spreektaal in stede van Latyn het dit toegankliker gemaak en het dus ’n enorme invloed op die laat Middeleeuse en vroeë moderne samelewing, wat oorspronklik deur die Rooms-Katolieke Kerk oorheers is, en die Duitse kultuur gehad.

Dit het gelei tot die ontwikkeling van ’n standaardweergawe van Duits, verskeie beginsels van die kuns van vertaling^[3] en ’n Engelse weergawe van die Bybel, die King James Bible.^[4] Sy gesange het die ontwikkeling van sang in kerke beïnvloed^[5] en sy huwelik met Katharina von Bora het meegebring dat Protestantse kerklikes toegelaat is om te trou.^[6]

1. ↑ Plass, Ewald M. (1959). "Monasticism". What Luther Says: An Anthology. Vol. 2. St. Louis: Concordia Publishing House. p. 964. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
2. ↑ Ewald M. Plass, What Luther Says, 3 vols., (St. Louis: CPH, 1959), 88, no. 269; M. Reu, Luther and the Scriptures, Columbus, Ohio: Wartburg Press, 1944), 23.
3. ↑ Fahlbusch, Erwin and Bromiley, Geoffrey William. The Encyclopedia of Christianity. Grand Rapids, MI: Leiden, Netherlands: Wm. B. Eerdmans; Brill, 1999–2003, 1:244.
4. ↑ Tyndale's New Testament, New Haven, Yale University Press, 1989, ix–x.
5. ↑ Bainton, Roland. Here I Stand: a Life of Martin Luther. New York: Penguin, 1995, 269.
6. ↑ Bainton, Roland. Here I Stand: a Life of Martin Luther. New York: Penguin, 1995, p. 223.