Mengistu Haile Mariam | |
Mengistu Haile Mariam in 1978 | |
Sekretaris-generaal van die Ethiopiese Arbeidersparty
| |
Ampstermyn 12 September 1984 – 21 Mei 1991 | |
Voorafgegaan deur | Amp geskep |
---|---|
Opgevolg deur | Amp afgeskaf |
President van Ethiopië
| |
Ampstermyn 10 September 1987 – 21 Mei 1991 | |
Vise | Fisseha Desta (1987–1991) Tesfaye Gebre Kidan (1991) |
Eerste minister | Fikre Selassie Wogderess Hailu Yimenu Tesfaye Dinka |
Voorafgegaan deur | Homself as Derg-voorsitter |
Opgevolg deur | Tesfaye Gebre Kidan (waarnemend) |
Derg-voorsitter en Staatshoof van Ethiopië
| |
Ampstermyn 17 November 1974 – 28 November 1974 | |
Voorafgegaan deur | Aman Mikael Andom |
Opgevolg deur | Tafari Benti |
Derg-voorsitter en Staatshoof van Ethiopië
| |
Ampstermyn 3 Februarie 1977 – 10 September 1987 | |
Vise | Atnafu Abate |
Voorafgegaan deur | Tafari Benti |
Opgevolg deur | Homself as President |
Persoonlike besonderhede
| |
Gebore | 21 Mei 1937 Caffa & Ghimirra, Galla-Sidamo, Italiaans-Oos-Afrika[1][2] (nou Ethiopië) |
Politieke party | Ethiopiese Arbeidersparty (1984–1991) |
Eggenoot/-note | Wubanchi Bishaw[3] |
Kind(ers) | 3 |
Militêre Diens
| |
Lojaliteit | Keiserryk Ethiopië Derg Demokratiese Volksrepubliek Ethiopië |
Diens/Tak | Ethiopiese Weermag |
Rang | Luitenant-kolonel Opperbevelhebber |
Oorloë/Veldslae | Ethiopies-Somaliese Grensoorlog 1964 Ethiopiese Burgeroorlog Eritrese Onafhanklikheidsoorlog Ogaden-oorlog |
Mengistu Haile Mariam (Amharies: መንግስቱ ኃይለ ማርያም, uitgespreek as [mənɡɨstu haɪlə marjam]; gebore 21 Mei 1937[1] Ander bronne gee 21 Mei 1941 [4] is 'n Ethiopiese soldaat en politikus wat van 1977 tot 1991 die leier van Ethiopië was. Hy was die voorsitter van die Derg, die sosialistiese militêre junta wat Ethiopië van 1977 tot 1987 regeer het, en van 1987 tot 1991 president van die Demokratiese Volksrepubliek Ethiopië (PDRE).
Die Derg het die mag oorgeneem in die Ethiopiese rewolusie ná die omverwerping van keiser Haile Selassie in 1974, en dit was die einde van die Salomoniese Dinastie wat Ethiopië sedert die 13de eeu regeer het. Mengistu het mededingers van die Derg verwyder en 'n diktator geword. Hy het probeer om die feodale ekonomie van Ethiopië te moderniseer deur 'n Marxisties-Leninisties-geïnspireerde beleid soos nasionalisering en grondherverdeling. Sy bloedige konsolidasie van mag in 1977-'78 staan bekend as die Rooi Terreur, 'n wrede onderdrukking van opposisiegroepe en burgerlikes ná 'n mislukte sluipmoordpoging van die Ethiopiese Rewolusionêre Volksparty (EPRP) in September 1976, nadat hulle die Derg se uitnodiging geïgnoreer het om by die unie van sosialistiese partye aan te sluit.
Interne rebellie en regeringsonderdrukking het die presidentskap van Mengistu gekenmerk, terwyl die Rooi Terreur-tydperk 'n stryd om oorheersing was tussen die Derg, die EVPP en hul teenstanders, die Sosialistiese beweging All-Ethiopia, wat hulle aanvanklik in lyn gebring het met die Derg. Terwyl hierdie interne konflik beveg is, is Ethiopië bedreig deur die Somaliese Inval sowel as die guerrillaveldtog van die Eritrese Volk se Bevrydingsfront wat onafhanklikheid geëis het vir Eritrea, destyds 'n provinsie van Ethiopië. Die Ogaden-oorlog van 1977–78 oor 'n betwiste grensstreek met Somalië was opvallend vir die prominente rol van Mengistu se Sowjet- en Kubaanse bondgenote in die verkryging van 'n Ethiopiese oorwinning. Die katastrofiese hongersnood van 1983–'85 het die regering se probleme onder internasionale aandag gebring.
Mengistu het in Mei 1991 na Zimbabwe vertrek nadat die PDRE-nasionale vergadering homself ontbind en gevra het vir 'n oorgangsregering. Sy vertrek het die Ethiopiese Burgeroorlog skielik beëindig. Mengistu woon steeds in Harare, Zimbabwe, en bly daar ondanks 'n Ethiopiese hofuitspraak dat hy skuldig bevind is aan die volksmoord. Die regering van Mengistu is na raming verantwoordelik vir die sterftes van meer as 1,2 miljoen Ethiopiërs.