Protogeskiedenis

Protogeskiedenis is ’n tydperk tussen die voorgeskiedenis en geskiedenis waartydens ’n kultuur of beskawing nog nie skrif ontwikkel het nie, maar ander kulture het reeds die bestaan van sulke groepe in hulle eie geskrifte aangeteken. In Europa word die Kelte en Germane byvoorbeeld as protohistories beskou toe hulle in Griekse en Romeinse bronne begin verskyn het.

Protogeskiedenis kan ook verwys na die oorgangstydperk tussen die begin van geletterdheid in ’n gemeenskap en die skryfwerk van die eerste historici. Die bewaring van ’n mondelinge tradisie kan sake ingewikkelder maak, want hulle kan ’n sekondêre historiese bron wees vir selfs vroeëre gebeure. Koloniale lande wat uit ’n geletterde en ongeletterde groep bestaan, word ook as protohistoriese situasies bestudeer.

Verder kan die term verwys na ’n tydperk waarin gefragmenteerde en eksterne historiese dokumente ontdek is wat nie noodwendig ’n ontwikkelde skryfstelsel behels nie. Die Proto-Drie Koninkryke-tydperk van Korea en Yayoi-tydperk van Japan,^[1] waaroor vroeë Europese ontdekkingsreisigers geskryf het, kan hiervolgens as prehistories beskou word.

1. ↑ Bahn, Paul (red.) The Penguin Archaeology Guide Penguin Books Ltd (29 Nov 2001) ISBN 978-0-14-029308-1 p. 368