'n Uitgestorwe oerisotoop of uitgestorwe oernuklied is 'n radioisotoop wat in die nukleosintese van die ster of sterre wat se ontploffing aan die vorming van die protoplanetêre skyf bygedra het, volop voorgekom het, maar wat 'n halfleeftyd besit wat baie korter is as die leeftyd van die Aarde. Hierdeur kom hulle vandag nie meer natuurlik op Aarde voor nie, tensy hulle nog kosmogeen vervaardig word.
Voorbeelde van uitgestorwe oerisotope is:
Hierdie isotope se verval het in die vroeë geskiedenis van die Aarde, soos die Hadeïkum nog bygedra aan die radioaktiwiteit en die verhitting van die planeet. Hulle dogterkerne kan nog teruggevind word en vergelykings van hulle relatiewe voorkoms met die ander isotope van die bronelement en die gevormde element kan belangrike inligtings verskaf oor die datering van voorwerpe uit die vroeë tyd, soos chondriete of gesteentes. [1]