Die Volkebond (Engels: League of Nations, Frans: Société des Nations, Spaans: Sociedad de Naciones) was 'n internasionale organisasie wat gestig is om "'n einde aan alle oorloë" te bewerkstellig. Dit is op 25 Januarie 1919 gestig[1] (die eerste algemene vergadering was op 10 Januarie 1920) op basis van die Verdrag van Versailles en gevestig in Genève. Tussen 28 September 1934 en 23 Februarie 1935 het die Volkebond met 58 lidlande sy grootste uitbreiding gehad.[2] Die amptelike tale was Engels, Frans en Spaans.[3]
Genl. Jan Smuts van Suid-Afrika het ná die beëindiging van vyandighede in die Eerste Wêreldoorlog 'n gedetailleerde plan voorgelê aan die Britse Oorlogskabinet vir die daarstelling van 'n wêreldliggaam om die vrede te bewaar. Die voorstelle is in 1918 gepubliseer as The League of Nations, a practical suggestion en was die grondslag van die onderneming waaroor later tydens die Paryse vredeskonferensie ooreengestem is.
Die bond was egter te swak en was byvoorbeeld nie in staat om een van die lede, Ethiopië, teen die koloniale ambisies van 'n ander lid, Italië, te beskerm nie. Met die koms van Adolf Hitler en Benito Mussolini het die onmag van die Volkebond al te duidelik geword. Ná die Tweede Wêreldoorlog is die organisasie op 18 April 1946 in Parys ontbind en deur die Verenigde Nasies opgevolg.[4]