| Ido | ||
|---|---|---|
| Creado por: | Louis de Beaufront, Louis Couturat | 1907 |
| Emprego e uso: | ||
| Total de falantes: | 100–200 (2000)[1] | |
| Categoria (propósito): | Linguas artificiais Ido | |
| Regulado por: | Uniono por la Linguo Internaciona Ido | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | io
| |
| ISO 639-2: | ido | |
| ISO 639-3: | ido
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
O ido é unha lingua planificada coa premisa de servir como linguaxe universal para os falantes das diversas linguas naturais. O ido desenvolveuse a partir do esperanto, especificamente deseñado cunha regularidade gramatical, ortográfica e léxica para facilitar a súa aprendizaxe. O alfabeto é fonético, o que significa que a cada son corresponde só unha letra, e viceversa.
- ↑ Blanke (2000), cited in Sabine Fiedler "Phraseology in planned languages", Phraseology / Phraseologie, Walter de Gruyter 2007. pp. 779.