Bodhisattwa (pāli: bodhisatta, skt: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. istota aspirująca do przebudzenia; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa' , dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. 菩薩, bosatsu; wiet. bồ tát) – termin początkowo używany przez Buddhę Gotamę na łamach Kanonu Palijskiego w kontekście opisu swojego życia przed przebudzeniem. Stopniowo ewoluuje i zaczyna oznaczać każdą istotę dążącą do przebudzenia (bodhi). Prawdopodobnie najstarszą definicję znajdujemy w Komentarzach Palijskich:
Bodhisatta - do mądrości (panditasatta) i wiedzy (bujjhanakasatta) aspirujący. [Ten, co] przywiązany i z umysłem lgnącym do czterech ścieżek i tego, co nazywają przebudzeniem (bodhi) to bodhisatta.[1]
W buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistyczną motywacją przynoszenia pożytku innym.