Metylokatynon

Metylokatynon
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(RS)-2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-on
	Inne nazwy i oznaczenia
	efedron
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H13NO
Masa molowa	163,22 g/mol
Wygląd	bezbarwna lub żółtawa ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	5650-44-2
PubChem	1576
DrugBank	DB15339
SMILES
	C1=CC=CC=C1C(C(C)N(C)[H])=O
InChI
	InChI=1S/C10H13NO/c1-8(11-2)10(12)9-6-4-3-5-7-9/h3-8,11H,1-2H3
	InChIKey
	LPLLVINFLBSFRP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo dobra (w formie soli)
Temperatura wrzenia	120 °C (11 Tr)
Zasadowość (pKb)	lekko zasadowy
	Podobne związki
Podobne związki	katynon, etkatynon, efedryna, fenyloetyloamina
Pochodne	metyloaminobutyrofenon
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy I-P
Stosowanie w ciąży	kategoria X
Farmakokinetyka
Działanie	Centrale stimulantia
Okres półtrwania	4-6 h
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	mocz
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, donosowo, dożylnie (rzadko), doodbytniczo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2014-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Metylokatynon (efedron) – organiczny związek chemiczny, aminoketon o działaniu stymulującym na ośrodkowy układ nerwowy. Powoduje uwalnianie (ang. releasing) katecholamin: dopaminy i noradrenaliny^[2]. Używany zwykle jako rekreacyjny psychostymulant, popularny w środowisku narkomanów. Podawany jest doustnie lub dożylnie. W Polsce znany jako metkat, kot i jeff^[3], marcepan (z powodu łagodnego zapachu pochodzącego od benzaldehydu, który w niewielkich ilościach powstaje podczas reakcji wytwarzania tego aminoketonu, wskutek rozerwania wiązania węgiel-węgiel między komponentą benzylową a komponentą pochodnej aminowej przez agresywny utleniacz użyty do reakcji).

↑ A.A. Skita A.A., F.F. Keil F.F., E.E. Baesler E.E., Eine neue Synthese von 1.2-Amino-ketonen, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 66 (6), 1933, s. 858–866, DOI: 10.1002/cber.19330660615 (niem.).
↑ R.B.R.B. Rothman R.B.R.B. i inni, In Vitro Characterization of Ephedrine-Related Stereoisomers at Biogenic Amine Transporters and the Receptorome Reveals Selective Actions as Norepinephrine Transporter Substrates, „Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics”, 307 (1), 2003, s. 138-145, DOI: 10.1124/jpet.103.053975, PMID: 12954796 (ang.).
↑ DominikaD. Myślicka DominikaD., MartaM. Żuk MartaM., MaciejM. Dziurkowski MaciejM., Uzależnienie od efedronu – opis przypadku, „Psychiatria Polska”, 45 (1), 2011, s. 79-85 [dostęp 2020-05-26] .

[1] A.A. Skita A.A., F.F. Keil F.F., E.E. Baesler E.E., Eine neue Synthese von 1.2-Amino-ketonen, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 66 (6), 1933, s. 858–866, DOI: 10.1002/cber.19330660615 (niem.).

[Rothman-2] R.B.R.B. Rothman R.B.R.B. i inni, In Vitro Characterization of Ephedrine-Related Stereoisomers at Biogenic Amine Transporters and the Receptorome Reveals Selective Actions as Norepinephrine Transporter Substrates, „Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics”, 307 (1), 2003, s. 138-145, DOI: 10.1124/jpet.103.053975, PMID: 12954796 (ang.).

[PP-3] DominikaD. Myślicka DominikaD., MartaM. Żuk MartaM., MaciejM. Dziurkowski MaciejM., Uzależnienie od efedronu – opis przypadku, „Psychiatria Polska”, 45 (1), 2011, s. 79-85 [dostęp 2020-05-26] .

[1]

[2]

[3]