Olifanttenk

Data vir Centuriontenk

'n Olifanttenk op Waterkloof Lugmagbasis
Tipe	Oorlogstenk
Oorsprong	Verenigde Koninkryk
Diensgeskiedenis
In gebruik	1946–hede (afgeleides steeds in diens)
Oorloë	Koreaanse Oorlog Suezkrisis Indies-Pakistanse Oorlog van 1965 Sesdaagse Oorlog Indies-Pakistanse Oorlog van 1971 Uitputtingsoorlog Jom Kippoeroorlog Viëtnamoorlog Suid-Afrikaanse Grensoorlog Operasie Motorman (AVRE) Falklandoorlog (BARV) Golfoorlog (AVRE)
Produksiegeskiedenis
Koste per eenheid	£35 000 (1950), £38 000 (1952)[1]
Aantal gebou	4 423[2]
Spesifikasie
Massa	52 t
Lengte	Romp: 7,6 m Algeheel: 9,8 m met 20pdr
Wydte	3,38 m met syplate
Hoogte	3,01 m
Bemanning	4 (bevelvoerder, kanonnier, laaier, drywer)
Pantser	51–152 mm
Primêre bewapening	105 mm L7-kanon 20 pdr (84 mm) kanon 17 pdr (76,2 mm) kanon
Sekondêre bewapening	Mede-aksiale .30 kal Browning-masjiengeweer
Enjin	Rolls-Royce Meteor; 5-gang Merrit-Brown Z51R Mk. F ratkas
Enjinlewering	480 kW
Krag/massa	9,2 kW/t
Suspensie	Veranderde Horstmann
Grondvryhoogte	50,8 cm
Operasionele bereik	80 km Mk 2/Mk 3[3]
Snelheid	35 km/h

Die Olifanttenk is 'n oorlogstenk wat deur "BAE Systems Land Systems South Africa" vir die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag (SANW) gebou is. Die basiese ontwerp is afkomstig van die Britse Centuriontenk.

Die Centuriontenk is een van die mees gebruikte tenkontwerpe, en het weermagte oral oor die wêreld toegerus, met 'n paar nog steeds in diens tot die 1990's. So onlangs as die 2006 Israel-Libanonkonflik het die Israelse Weermag hoogsveranderde Centurions as gepantserde personeeldraers en vir geniewerk gebruik. Suid-Afrika het nog steeds meer as 200 Olifanttenks in diens: Die tenks van die SANW is gemoderniseer in die 1980's en weer in die 2000's, en die gevolglike model staan bekend as die Olifant.

1. ↑ Emrys, Hughes. "Mr". millbanksystems. millbanksystems. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Junie 2016. Besoek op 21 Mei 2016.
2. ↑ "Centurion (A41) – Main Battle Tank – History, Specs and Pictures – Military Tanks, Vehicles and Artillery". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2014. Besoek op 15 November 2014.
3. ↑ Dunstan 2003, pp. 5, 14.