Rhodococcus

Rhodococcus
Rhodococcus sp.
Clasificación científica
Dominio: Bacteria Filo: Actinobacteria Orde: Actinomycetales Suborde: Corynebacterineae Familia: Nocardiaceae Xénero: Rhodococcus Zopf 1891

Rhodococcus é un xénero de bacterias grampositivas aeróbicas, non esporulantes, non móbiles moi relacionadas coas micobacterias e as corinebacterias.^[1][2] Aínda que unhas poucas especies deste xénero son patóxenas, a maioría son benignas e prosperan nunha ampla gama de ambientes, como o solo, auga, e células eucarióticas. O xenoma de representantes do xénero foi secuenciado en 2006 e ten 9,7 megapares de bases e un contido GC de 67%.^[3]

As cepas de Rhodococcus teñen importantes aplicacións debido á súa capacidade de catabolizar unha ampla variedade de compostos e producir esteroides bioactivos, acrilamida, e ácido acrílico, e a súa implicación na biodesulfuración de combustibles fósiles.^[3] Esta diversidade xenética e catabólica non só reside no cromosoma bacteriano grande, senón tamén en tres grandes plásmidos liñais.^[1] Rhodococcus é tamén un sistema experimentalmente vantaxoso polas súas taxas de crecemento relativamente rápidas e o seu ciclo de desenvolvemento simple. Porén, Rhodococcus aínda non está ben caracterizado.^[3]

Outra importante aplicación de Rhodococcus débese á súa bioconversión, utilizando sistemas biolóxicos para converter unha materia inicial barata en compostos de maior valor. Pode catabolizar polucionantes ambientais nocivos, como o tolueno, naftaleno, herbicidas, e PCBs. Os Rhodococcus metabolizan tipicamente os compostos aromáticos oxixenando primeiro o anel aromático para formar un diol (dous grupos alcohol). Despois, clívase o anel por mecanismos intra/extradiol, e o anel queda aberto e exposto a outras modificacións metabólicas. A química destas reaccións é moi estereoespecífica, polo que os dioles se crean cunha quiralidade predicible. Un exemplo do uso de Rhodococcus para producir unha molécula quiral determinada é a produción de indeno, un precursor da droga indinavir usada para tratar a SIDA, que é un inhibidor da protease, e contén dous dos cinco centros quirais necesarios para este complexo.^[4]

1. ↑ ^{1,0 1,1} van der Geize R., and L. Dijkhuizen (2004). "Harnessing the catabolic diversity of rhodococci for environmental and biotechnological applications". Microbiology 7 (3): 255–261. PMID 15196492. doi:10.1016/j.mib.2004.04.001. 
2. ↑ Burkovski A (editor). (2008). Corynebacteria: Genomics and Molecular Biology. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-30-1. [1]. 
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} McLeod MP, Warren RL, Hsiao WW, Araki N, Myhre M, Fernandes C, Miyazawa D, Wong W, Lillquist AL, Wang D, Dosanjh M, Hara H, Petrescu A, Morin RD, Yang G, Stott JM, Schein JE, Shin H, Smailus D, Siddiqui AS, Marra MA, Jones SJ, Holt R, Brinkman FS, Miyauchi K, Fukuda M, Davies JE, Mohn WW, Eltis LD (October 17, 2006). "The complete genome of Rhodococcus sp. RHA1 provides insights into a catabolic powerhouse". PNAS 103 (42): 15582–15587. PMC 1622865. PMID 17030794. doi:10.1073/pnas.0607048103. 
4. ↑ Treadway, S.L., K.S. Yanagimachi, E. Lankenau, P.A. Lessard, G. Stephanopoulos and A.J. Sinskey (1999). "Isolation and characterization of indene bioconversion genes from Rhodococcus strain I24". Appl. Microbiol. Biotechnol 51 (6): 786–793. PMID 10422226. doi:10.1007/s002530051463.