Gekonfedereerde State van Amerika

Die Gekonfedereerde State van Amerika (Engels: Confederate States of America (CSA of C.S.)) was 'n konfederasie van deelstate wat in 1860 en 1861 eensydige onafhanklikheid van die Verenigde State van Amerika (VSA) verklaar het. Die konfederasie, wat tussen 1861 en 1865 bestaan het, is oorspronklik deur sewe sogenaamde Slawestate in die Laer Suide van die VSA gevorm wat deur 'n agrariese ekonomie met katoen as een van die vernaamste uitvoerprodukte en 'n uitgebreide plantasiestelsel met swart slawearbeiders gekenmerk is.

Elkeen van die konfederasie se lidstate het sy onafhanklikheid ná die verkiesing van die Republikeinse presidentskapskandidaat Abraham Lincoln in November 1860 verklaar wat hom in sy verkiesingsveldtog teen die verdere uitbreiding van die slawernystelsel uitgespreek het. Nog voordat Lincoln in Maart 1861 die ampseed afgelê het, het die Slawestate in Februarie van dié jaar hul eie Gekonfedereerde regering geproklameer wat deur die VSA-regering as onwettig beskou is.

Die politieke geskille het in April geëskaleer tot 'n gewapende konflik wat later as die Amerikaanse Burgeroorlog bekend sou staan, terwyl vier verdere Slawestate in die Hoër Suide (Upper South) hul eensydige onafhanklikheid verklaar en by die Gekonfedereerde State aangesluit het. Die Konfederasie het met Missouri en Kentucky later ook twee deelstate as lede erken wat hulle nòg onafhanklik verklaar het van die VSA nòg op enige tydstip van die konflik merendeels deur Gekonfedereerde magte beheer is. In dié twee state het Gekonfedereerde skaduregerings pogings aangewend om die bewind oor te neem, maar is later in ballingskap gestuur.

Geeneen van die politieke besware, wat deur die Gekonfedereerde State as redes vir hul eis op selfbeskikking en sesessie aangevoer is, is deur die Amerikaanse regering (die Unie) erken nie. Terwyl ook geen buitelandse moondheid diplomatieke erkenning aan die Konfederasie gegee het nie, was die Verenigde Koninkryk en Frankryk nogtans bereid om aan die Gekonfedereerde State die status van oorlogsparty ooreenkomstig internasionale reg toe te ken.

Die Amerikaanse Burgeroorlog het op 12 April 1865 met 'n Gekonfedereerde aanval op Fort Sumter begin, 'n militêre vesting van die Unie wat in die hawe van Charleston in Suid-Carolina geleë was. Ná vier jaar se hewige gevegte, wat hoofsaaklik op Gekonfedereerde gebied gevoer is, het alle Gekonfedereerde magte in die lente van 1865 oorgegee en is die Konfederasie ontbind.

Geen formele einde is aan die konflik gebring nie, terwyl feitlik alle Gekonfedereerde magte hulle tot laat in 1865 oorgegee het of ontbind is. Die Gekonfedereerde president Jefferson Davis het later opgemerk dat die Konfederasie in 1865 "verdwyn" het.