Sinchroniese rotasie

Sinchroniese rotasie of gebonde rotasie is in sterrekunde die situasie waar ’n hemelliggaam se rotasieperiode om sy eie draaias gebonde is aan sy wentelperiode om ’n ander liggaam met ’n groter massa. Dus is dieselfde halfrond altyd na die groter liggaam gedraai. Op die kleiner liggaam lyk dit of die ander een altyd op dieselfde plek sit.

As die rotasiespoed hoër as die wentelspoed is, ontstaan ’n wrywing wat die rotasie teenwerk, en eindelik neem dit af.

Die Maan het ’n sinchroniese rotasie; inderdaad, die meeste groot natuurlike satelliete in die Sonnestelsel se rotasie is sinchronies. Dit gebeur veral as hulle naby aan hul planeet geleë is.

’n Sinchroniese rotasie word veroorsaak deur die getywerking wat die swaarder liggaam op die satelliet het. Deur die getywerking word die satelliet effens uitgerek tot ’n ellipsoïed (sien links), met die lang as in die rigting van die getyverwekkende liggaam. Deur die wrywing wat ontstaan as gevolg van die rotasie van die satelliet ten opsigte van die ellipsoïed (die getye-"punte" word voortdurend oor die satelliet verplaas) neem die rotasiespoed van die satelliet af totdat die ellipsoïed ’n vaste plek ten opsigte van die satelliet het.