| ||||
Die Timoeridiese Ryk ten tyde van Timoer se dood in 1405. | ||||
Hoofstad | Samarkand (1370–1505) Herat (1505–1507) | |||
Taal/Tale | Middel-Mongools | |||
Godsdiens | Islam | |||
Regering | Monargie | |||
Khan | ||||
- 1370–1405 | Timoer (eerste) | |||
- 1506–1507 | Badi' al-Zaman (laaste) | |||
Historiese tydperk | Middeleeue | |||
- Stigting | 1370 | |||
- Ontbinding | 1507 | |||
Oppervlakte | ||||
- 1405 | 4 400 000 km2 1 698 849 sq mi |
Die Timoeriede (Persies: تیموریان) was ’n Turks-Mongoolse, Persiese Moslemdinastie[1][2] wat oor ’n ryk regeer het wat bestaan het uit die hedendaagse Iran, Kaukasus, Mesopotamië, Afganistan, ’n groot deel van Sentraal-Asië en dele van Pakistan, Sirië, Indië en Anatolië. Die dinastie is tussen 1370 en 1405 gestig deur die krygsheer Timoer (ook bekend as Tamerlane).
Die Timoeriede het die grootste deel van Persië in 1467 aan die Ak Koyunlu afgestaan, maar lede van die dinastie het daarna oor kleiner state regeer, soms bekend as die Timoeridiese emirate, in Sentraal-Asië en dele van Indië. In die 16de eeu het Babur, ’n Timoeridiese prins van Ferghana (die huidige Oezbekistan), Kabulistan (die hedendaagse Afganistan) binnegeval en ’n klein koninkryk daar gestig, en 20 jaar later het hy Indië van daar af binnegeval om die Mogolryk te stig.