Duitse koloniale ryk

Deutsches Kolonialreich
Duitse koloniale ryk

1884-1920 → →
Vlag Wapen
Leuse: Gott mit uns! (Duits vir: "God met ons!")
Volkslied: Heil dir im Siegerkranz
Die Duitse koloniale ryk in 1914.
Hoofstad	Berlyn 52°31′N 13°23′O / 52.517°N 13.383°O / 52.517; 13.383
Taal/Tale	Duits
Godsdiens	Protestantisme Rooms-Katolieke Kerk
Regering	Monargie
Keiser
- 1871–1888	Wilhelm I van Duitsland
- 1888	Friedrich III van Duitsland
- 1888–1918	Wilhelm II van Duitsland
Eerste Minister
- 1871-1890	Otto von Bismarck
- 1890-1894	Leo von Caprivi
- 1894-1900	Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst
- 1900-1909	Bernhard von Bülow
- 1909-1917	Theobald von Bethmann-Hollweg
Wetgewer	Duitse Parlement
Historiese tydperk	Nuwe Tyd
- Stigting van die Duitse Keiserryk	18 Januarie 1871
- Stigting	1884
- Namibiese volksmoord	1904-1908
- Begin van die Eerste Wêreldoorlog	28 Julie 1914
- Einde van die Eerste Wêreldoorlog	11 November 1918
- Ondertekening van die Verdrag van Versailles	28 Junie 1919
- Ontbinding	1920

Die Duitse Keiserryk het sy kolonies verwerf in die laaste kwart van die negentiende eeu. Die Duitse kolonies het hul bevind in Afrika, Asië en Oseanië:

• Togo
• Duits-Kameroen
• Duits-Suidwes-Afrika, teenswoordig bekend as Namibië
• Duits-Oos-Afrika, bestaande uit Tanganjika (die vasteland van Tanzanië), Rwanda en Burundi.
• Keiser Wilhelmsland was 'n Duitse uitpos in Noordoos-Nieu-Guinee.
• Jiaozhou-baai, Volksrepubliek China
• Klein-Venedig of Welser-Kolonie was 'n mislukte poging om 'n Duitse kolonie in Venezuela te vestig.

Duitsland het na die Eerste Wêreldoorlog al sy kolonies verloor. Togo en Kameroen is onder Franse protektoraat geplaas; Rwanda en Burundi onder Belgiese protektoraat; en Tanganjika, Suidwes-Afrika en Noordoos-Nieu-Guinea onder Britse protektoraat (die laaste twee langs Suid-Afrika en Australië).

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.