Libiese Burgeroorlog

Libiese Burgeroorlog الحرب الأهليّة في ليبيّا عام 2011
Datum 15 Februarie 2011 – 20 Oktober 2011 Ligging Libië Resultaat Omverwerping van Moeammar al-Ghaddafi se regering Anti-Ghaddafi magte neem beheer van hulle groot Libiese stede. Moeammar al-Ghaddafi is vermoor. Die Nasionale Oorgangsraad aanvaar tussentydse beheer van Libië se regering. 100 lande, die Verenigde Nasies, die Europese Unie en die Afrika-unie diplomaties erken die Nasionale Oorgangsraad as die enigste regerende gesag vir Libië.
Strydende partye
Nasionale Oorgangsraad[1] NAVO Jordanië[2] Katar[3] Swede Verenigde Arabiese Emirate[4]	Regering van Libië
Bevelvoerders
Mustafa Abdul Jalil[5] Omar El-Hariri[6] Abdul Hafiz Ghoga Mahmoud Jibril Jalal al-Digheily Omar El-Hariri[6] Suleiman Mahmoud[7] Abdul Fatah Younis (↑)[8] Khalifa Haftar Mahdi al-Harati Libya Abu Oweis Libya Abdul Hassan Khalid Shahmah Anders Fogh Rasmussen James G. Stavridis Charles Bouchard[9] Ralph Jodice Rinaldo Veri Carter Ham Lars Løkke Rasmussen Helle Thorning-Schmidt Knud Bartels Stephen Harper Marc Lessard Nicolas Sarkozy Édouard Guillaud Silvio Berlusconi Rinaldo Veri Jens Stoltenberg Harald Sunde David Cameron Sir Stuart Peach Barack Obama Carter Ham Sam Locklear Abdoellah II Hamad bin Khalifa Al Thani Sverker Göranson Khalifa bin Zayed Al Nahyan	Moeammar al-Ghaddafi (↑) Saif al-Islam Ghaddafi Khamis al-Ghaddafi (↑)[10] Saif al-Arab al-Ghaddafi (↑)[11] Al-Saadi al-Ghaddafi Abu-Bakr Yunis Jabr (†) Abdullah Senussi Massoud Abdelhafid Baghdadi Mahmudi Mahdi al-Arabi Mohamed Abu Al-Quasim al-Zwai Abuzed Omar Dorda Khouidli Hamidi Salih Rajab al-Mismari Moussa Ibrahim Rafi al-Sharif Ali Sharif al-Rifi Ali Kana Awad Hamza Bashir Hawadi Mustafa al-Kharoubi Nasr al-Mabrouk Mansour Daw
Sterkte
17 000[12]	20 000[13]–40 000[14]
Ongevalle
5 634–7 026 vermoor, 2 886–3 005 vermis	2 217–2 486 vermoor, 7 000 gevange[15]
25 000[16]–30 000 vermoor, 4 000 vermis[17]

Die Libiese Burgeroorlog van 2011 (Arabies: الحرب الأهليّة في ليبيّا عام 2011 / al-ḥarb al-ahlīyah fī Lībiyā ‘ām 2011) was 'n gewapende opstand in Libië. Dit begin met betogings van die Libiese bevolking teen die regering van Moeammar al-Ghaddafi, wat reeds vir 42 jaar aan bewind was. Die opstand het later in 'n volskaalse burgeroorlog tussen regeringsmagte en die rebelle ontaard.

Die protesoptogte begin op 15 Februarie 2011 en is geïnspireerd deur soortgelyke opstande regoor die Arabiese wêreld, onder andere die Egiptiese Rewolusie en die Jasmynrewolusie in Tunisië. Die betogers eis dat Ghaddafi se bewind beëindig word en dat demokratiese verkiesings uitgeroep word.

Teen einde Februarie kondig die VN-Veiligheidsraad 'n wapenverbod teen Libië aan. Op 17 Maart word 'n resolusie aangekondig wat 'n oorvliegverbod bo Libië afdwing. Die Ghaddafi-regime kondig kort daarna 'n skietstilstand af, maar gaan terselfdertyd voort met militêre optredes, onder andere by Benghazi.

In Augustus 2011 word die bordjies verhang met die rebelle wat veld begin wen en stadig maar seker na Tripoli, die land se hoofstad, begin opruk. Teen 28 Augustus neem hulle die beheer van die hoofstad oor.^[18]

Op 20 Oktober 2011 het die Nasionale Oorgangsraad vir Moeammar al-Ghaddafi met die oorname van Sirte gevange geneem, maar hy het later aan sy wonde beswyk.^[19]

1. ↑ Staff (6 Maart 2011). "Ferocious Battles in Libya as National Council Meets for First Time". NewsCore (via News Limited). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Augustus 2019. Besoek op 27 Maart 2011.
2. ↑ "Jordanian fighters protecting aid mission" (in Engels). The Jordan Times. 6 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2017. Besoek op 6 April 2011.
3. ↑ Staff (21 Maart 2011). "Gulf Bloc: Qatar, UAE in Coalition Striking Libya". Associated Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2011. Besoek op 26 Maart 2011.
4. ↑ Staff (25 Maart 2011). "UAE Updates Support to UN Resolution 1973". WAM (Emirates News Agency). Besoek op 26 Maart 2011.
5. ↑ "Middle East Unrest – Live Blog" (in Engels). Reuters. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Maart 2011. Besoek op 6 Junie 2011.
6. ↑ ^{6,0 6,1} Staff (8 Maart 2011). "Libya's Opposition Leadership Comes into Focus" (in Engels). Stratfor (via Business Insider). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 26 Maart 2011.
7. ↑ Staff (10 Maart 2011). "The Battle for Libya: The Colonel Fights Back – Colonel Muammar Qaddafi Is Trying To Tighten His Grip on the West, While the Rebels' Inexperience Leaves Them Vulnerable in the East". The Economist (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2018. Besoek op 26 Maart 2011.
8. ↑ "Rebels Forced from Libyan Oil Port" (in Engels). BBC News. 10 Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2020.
9. ↑ Staff (25 Maart 2011). "Canadian To Lead NATO's Libya Mission" (in Engels). CBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Maart 2013. Besoek op 26 Maart 2011.
10. ↑ Libya: Bulldozers raze Gaddafi Bab al-Aziziya compound
11. ↑ Nato strike 'kills Gaddafi's youngest son' - Africa - Al Jazeera English
12. ↑ Feature Report - Long summer of civil war in Libya
13. ↑ "Gadhafi Asks Obama To Call Off NATO Military Campaign" (in Engels). via CTV News. 6 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Januarie 2012. Besoek op 14 Augustus 2011.
14. ↑ Staff (10 Maart 2011). "Libya: How the Opposing Sides Are Armed" (in Engels). BBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 14 Augustus 2011.
15. ↑ Prisoners in Libya languish without charge
16. ↑ Residents flee Gaddafi hometown
17. ↑ Karin Laub (8 September 2011). "Libyan estimate: At least 30,000 died in the war". San Francisco Chronicle. Associated Press. Besoek op 9 September 2011.
18. ↑ "Who is Saif al-Islam Gadhafi?". CNN (in Engels). 21 Augustus 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2016. Besoek op 12 September 2011.
19. ↑ "Gaddafi killed as Libya's revolt claims hometown | Top News | Reuters". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Oktober 2011. Besoek op 23 Oktober 2011.