Sentraal-Amerika

Sentraal-Amerika (Engels: Central America, Spaans: América Central, Centroamérica) word soms as die suidelikste deel van Noord-Amerika beskou en soms as 'n aparte gebied in sy eie reg; in elk geval vorm dit 'n landbrug tussen Noord- en Suid-Amerika. Dit streek vanaf Meksiko in die noordweste tot Colombia in die suidooste. Sentraal-Amerika word deur die Karibiese See in die noordooste en die Stille Oseaan in die suidweste begrens, albei seë word deur die Panamakanaal met mekaar verbind. In Nicaragua is die Nicaraguameer geleë, Sentraal-Amerika se grootste meer.

Sentraal-Amerika het oorspronklik deel uitgemaak van die Meso-Amerikaanse kultuurlandskap, met bekende Majastede soos Copán, Joya de Cerén, Quiriguá en Tikal; almal Unesco-wêrelderfenisgebiede. Sentraal-Amerika is, nadat Christophorus Columbus die Amerikas in 1492 vir Europa ontdek het, deur Spanje verower. Tussen 1519 en 1821 het dit deel uitgemaak van Nieu-Spanje, toe na die Meksikaanse Onafhanklikheidsoorlog in 1821 die Eerste Meksikaanse Keiserryk gestig is, wat behalwe vir Belize (vanaf 1798 deel van die Britse Ryk) en Panama (deel van Groot-Colombia) ook oor die Sentraal-Amerikaanse lande gestrek het. Nadat die Meksikaanse Keiserryk in 1823 ontbind is, het die Sentraal-Amerikaanse lande hul onafhanklikheid van Meksiko verklaar en die Federale Republiek van Sentraal-Amerika gestig. As gevolg van 'n burgeroorlog het die Federale Republiek van Sentraal-Amerika in 1838 verbrokkel en Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras en Nicaragua het onafhanklike republieke geword. Tussen 1904 en 1914 is die Panamakanaal onder toesig van die Verenigde State gebou en verbind sedertdien die Atlantiese met die Stille Oseaan. Tussen 2007 en 2016 is die kanaal uitgebrei.

Lande wat in Sentraal-Amerika geleë is:

•  Belize
•  Costa Rica
•  El Salvador
•  Guatemala
•  Honduras
•  Nicaragua
•  Panama